داریوش اسدزاده در ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه چشم به جهان گشود
داریوش اسدزاده در ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه چشم به جهان گشود. پدرش ارتشی بود و متولدٔ تهران و اهل و بزرگ شده خیابان ری. او فرزند اول خانواده و دارای یک خواهر و یک برادر هست.
داریوش اسدزاده (متولد ۱ آذر ۱۳۰۲، کرمانشاه -) هنرمند تئاتر، فیلم و سریال ایرانی می‌باشد. او از حدود ۲۰ سالگی اقدام به ورود به فضا بازیگری نمود و سرشناس‌ترین تاثیر نمایشی او را می‌توان سریال تلویزیونی منزل سبز دانست. او در حال حاضر در حال نوشتن کتابی می‌باشد.
زندگی نامه داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده در ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه چشم به جهان گشود. پدرش ارتشی بود و متولدٔ تهران و اهل و بزرگ شده خیابان ری. او فرزند اول خانواده و دارای یک خواهر و یک برادر هست. او تا پنج سالگی به همراه خانواده، در کرمانشاه زندگی کرد و در سال ۱۳۰۷ همراه با خانواده به تهران مراجعت کرده و دوران‌های تحصیلات از آغازین تا دانشگاه را در تهران سپری کرد.
داریوش اسدزاده از ابتدا به کارهای هنری علاقه زیادی داشت، در کودکی به همراه پدرش به دیدن تئاتر می‌رفت. هرهفته درسش را بخوبی می‌خواند تا پدرش برای تشویقش، او را به دیدن تئاتر ببرد بعدها که بزرگتر شد دلداده هنر شد. در جوانی ویلون می‌نواخت و طبع شعر هم داشت. نگاه بد مردم آن زمانه به هنر، جلوگیر نشد تا او از عشق به هنر خود دست بردارد. او پس از سرانجام دوران دبیرستان همزمان با کار در وزارت دارایی به تحصیل در دبیرستان هنرپیشگی پرداخت. او از همان ابتدا کار هنری خود را جدی گرفت و با توجه به اینکه کارمند دولت بود و پست و مقام‌های مهمی را برعهده داشت در آخر به علت ترافیک در کار هنری، تقاضای بازنشستگی خود را در سال ۱۳۴۸ داد و پس از آن به کار هنری که به آن علاقه داشت پرداخت.
او از سال ۱۳۲۱ کار در تئاتر را با بازیگری کارگردانی و نویسندگی در تئاتر نصر و دهقان (لاله زار) ابتدا کرد و اولین بازی شغل‌ای را با نمایشی به نام لیلی و مجنون کمدین که فکری کارگردان آن بود ابتدا کرد. تئاتر تهران اولین جایی بود که در آن بازی کرد. این تئاتر اولین مکان مستقر و دائمی بود که در ایران برای تئاتر کلاسیک ساخته شده بود.
پس از آن در سال ۱۳۲۸ کار در سینما را با فیلم همسر مزاحم ابتدا کرد. داریوش اسدزاده همچنین در سال ۱۳۳۵ از جهت اداره کل هنرهای زیبای ایران برای بزرگترین فستیوال بین‌المللی تئاتر عازم فرانسه شهر پاریس شد و به مدت سه ماه به تحقیق مطالعه پرداخت. پس از برگشت او به ایران از جهت رادیوی ملی دعوت بکار شد. از آنجایی که او به تئاتر علاقهٔ زیادی داشت به نویسندگی و کارگردانی نمایشنامه‌هایی چون: ازدواج سریع، سه زندانی، هنرپیشه، پرواز دخترها، میشل استراگف و مسیو ژوزف و… که اندازه آنها به ۲۰ نمایشنامه می‌رسد وایفای نقش بازي كردن در ۲۰۰ نمایشنامه پرداخت.
داریوش اسدزاده در بازدیدی که هنرمندان آمریکایی از تئاترهای ایران داشتند هنر او (کارگردانی، نویسندگی، و بازیگری) در دید آنها منحصر به شخص آمد و در سال ۱۳۴۶ به دعوت یک کمپانی فیلم سازی کشور آمریکا در شهر مینیاپولیس رهسپار آمریکا شد و در فیلم (در آمریکا اتفاق افتاد) که مضمون پلیسی داشت و تهیه کنندگی آنرا (کرول کتلسون) برعهده داشت و داریوش اسدزاده در آنجا به نویسندگی و ایفای نقش بازي كردن پرداخت و در همان سال‌ها این فیلم در ایران به اکران عمومی درآمد. شایان به ذکر هست که او جوایز متعددی را به خود اختصاص داد که می‌توان پاداش دریافتی از پروفسور دیویدسن که استاد تئاتر در آمریکا بود و به دعوت وزارت فرهنگ و هنر و دانشگاه تهران به ایران آمده بود و بواسطهٔ نقشی که داریوش اسدزاده در تئاتری به نام شهر ما بازی کرد و پاداش را بدست آورد.
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۵۱ به عضویت هیئت مدیرهٔ سندیکای سینمای ایران درآمد. در سال ۱۳۵۵ به تشویق پروفسور دیویدسن سمت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به آمریکا رهسپار شد و در سال ۱۳۶۵ به ایران برگشت و در فضأ بازیگری در تئاتر و سینما به ایفای نقش بازي كردن پرداخت. او در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به ریاست انجمن هنرمندان ایران منصوب شد و همچنین به مدت پنج دوران عضویت داوران منزلٔ سینما را بر عهده داشت. نگارش در زمینهٔ زمان تئاتر از جمله پرکاری‌های مورد علاقهٔ او بوده که می‌توان به کتابهای سیری در زمان تئاتر ایران و خواندنی‌های تاریخی (برگ‌های خواندنی) اشاره کرد کتاب دیگری که در دست نگارش دارد، زمان تئاتر ایران از لاله زار تا شانزلیزه نام دارد. او همچنین جوایز و تقدیرنامه‌های بسیاری را از دولت مردان، استادان و صاحب نظران دریافت نموده هست. او دارای دکتری درجهٔ یک هنری از جهت وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی نیز می‌باشد.
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۹۱ مدرک درجه یک هنری را از وزارت فرهنگ وارشاد دریافت نمود
اختلاف خانواده داریوش اسد متولد برای هنرمند شدنش
داریوش اسدزاده برای پرکاری در فضا‌های هنری مشوقی نداشت. هر چه بود علاقه و پشتکار خودش بود. البته بعدها که بیشتر روی صحنه رفت، تشویق مردم و دست‌زدن‌ها و پشتیبانی‌هایشان، تنها و بهترین مشوق او بود.
پدرش که خود او را با هنر نمایش آشنا کرده بود به تندی با کار هنری مخالف بود واز او توقع داشت تا صاحب مقام و منصب شود وقتی متوجه شد که او مشغول کاری هنری هست اورا از منزل بیرون کرد. بعد از یک ماه با وساطت اقوام به منزل برگشت اما پدرش همچنان با او قهر بود و تا ۸–۷ ماه با او حرف نمی‌زد.
او چون از اختلاف پدرش مطلع بود در خفا و دور از چشم او داخل این کار شد. یعنی بعد از اتمام دوران دبیرستان داخل هنرستان هنرپیشگی شد که تازه تأسیس شده بود و همزمان برای آسودگی پدرش به دانشگاه هم رفت. پدرش تازه بعد از دومین یا سومین اجرای او که یک اجرای رادیویی بود متوجه کارش شد. اما بعدها وقتی پدرش پیشرفت او را در این فضا دید اورا همراهی می‌کرد.
دریافت مدرک درجه یک هنری داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۹۱ مدرک درجه یک هنری را از سوی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی دریافت نمود. او همچنین مدرک دکتری هنری و معماری در گرایش هنر شغل‌ای (ادبیات هنر) را از دانشگاه تهران دریافت نمود.
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۲۸ کار در سینما را با فیلم همسر مزاحم ابتدا کرد
داریوش اسدزاده از حدود ۲۰ سالگی پا به فضا بازیگری نهاد
داریوش اسدزاده از ابتدا به کارهای هنری علاقه زیادی داشت و در کودکی همیشه به دیدن تئاتر می‌رفت
داریوش اسدزاده تا اکنون برای حفظ سلامتی و شادابی‌اش ورزش کردن را فراموش نکرده هست
داریوش اسدزاده در جوانی ویلون می‌نواخت و طبع شعر هم داشت
داریوش اسدزاده هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون، در روز یکشنبه (سوم شهریورماه 98) در منزل خود در سن ۹۶ سالگی رحلت.
