گذرگاه غول پیکر آنتریم، ساحلی عجیب و افسانه ای در ایرلند (+تصاویر)

گذرگاه غول پیکر ایرلند (Large causeway)

گذرگاه غول پیکر در شهر آنتریم در سواحل شمالی کشور ایرلند واقع شده و به جزیره ای پر رمز و راز معروف می باشد.

گذرگاه غول پیکر شهر آنتریم

در طول زمان افسانه های زيادي در جای جای جهان داشته ایم که هر کدام فلسفه  خصوصی به خودشان را دارا هستند. این بار می خواهیم در مورد یکی ديگر از این افسانه های که مربوط به مردم کشور ایرلند شمالی می باشد گفت‌وگو کنیم، افسانه ای که می گویند 1 غول آسا جزیره را ساخته می باشد.

گذرگاه غول پیکر در شهر آنتریم در سواحل شمالی کشور ایرلند واقع شده و به جزیره ای پر رمز و راز مشهور است، باتوجه به شکل ظاهری این منطقه اکثر مردم ایرلند تا سال ها جرأت داخل شدن به آن جا را در خود نمی دیدند. در این جزیره سنگ ها و ستون ها بطور باور نکردنی در کنار هم قرار گرفته اند و در بعضی از آن ها ترک های بزرگی وجود دارد.

افسانه گذرگاه غول پیکر

سال های زيادي مردم کشور ایرلند بر این باور بودند که منطقه گذرگاه غول پیکرGiant Causeway’s را موجودی که دارای نیروهای فرا انسانی بوده ایجاد نموده می باشد. قصه بر می گردد به 1 غول عظیم ایرلند به نام Fion mac Cumhaill که در 1 چالش با یکی از اساطیر اسکاتلندی به نام غول Benandonner بوده می باشد. از همین رو Fion هنگامی که متوجه می شود بناندور از او زورمند تر می باشد پیوسته خود از او پنهان نگه می داشته می باشد.

همسر فیون که Oonagh نام داشته فیون را شبیه 1 کودک مراقبت می نموده و او را در گهواره قرار داده بوده می باشد. زمانی که بناندور اندازه کودکی درون گهواره می باشد را می بیند، به این اندیشه میافتد که قطعاً پدر این او 1 غول پیکری در بین پایان غول های دنیا می باشد. به همین علت از تندی اضطراب دربرابر پدر فیون Fion|پا پس کشید و با عقب‌نشینی از این منطقه سبب شد تا سنگ ها بشکنند و این جذب طبیعی بوجود بیاید.

واقعیت ماجرای گذرگاه غول پیکر

گذرگاه ساحلی غول پیکر با مقدار ۴۰۰۰۰ ستون سنگی به هم پيوسته از جنس بازالت بر تاثیر فوران آتشفشان در زمان باستان بوجود آمده می باشد. این منطقه واقع در شهرستان آنتریم در ساحل شمال شرقی ایرلند شمالی در حدود 3 مایلی شهر بوشمیلز قرار دارد.

حدود 50 تا 60 میلیون سال گذشته در دوران ی زمین شناسی پالئوژن، آتشفشان های پیرامون شهر انتریم بینهایت پرکار بودند؛ طوری که گاهی وقت ها حتی چند‌بار در روز فوران می کردند و گدازه های آن روی خاک‎ های آهکی جزیره راه افتاده و مساحت زيادي از زمین های اطراف را می پوشاند. به مرور زمانه این گدازه ها روی زمین تکان می کردند، شکاف هایی را که در تاثیر فوران های گذشته ایجاد شده بود می پوشاندند و در تمامی شکستگی ها نفوذ می کردند. ستون های سنگی از دامنه های کوه ابتدا و تا ساحل دریا ادامه پیدا می کند و درون آب پنهان می شوند. ارتفاع این ستون ها گاه به ۱۲ متر هم می رسد

منبع: خوی وب و بیتوته