اگرچه برداشتن اثر انگشت از بدنه گلوله ها برای علم پزشکی قانونی بسیار موثر است، اما اغلب انجام آن دشوار است. اکنون روش جدیدی که در دانشگاه ناتینگهام ایجاد شده است می تواند این فرآیند را تغییر دهد و جزئیات بی سابقه ای را در اثر انگشت آشکار کند.با قرار گرفتن گلوله ها در معرض باقیمانده باروت، گرما و فشار زیاد داخل سلاح، ترکیبات اثر انگشت، به عنوان اسیدهای آمینه و لیپیدها (چربی ها) تبخیر می شوند. یا در هنگام خروج گلوله شکسته و از بین می رود. بنابراین، به دست آوردن اثر انگشت قابل استفاده از آنچه باقی مانده است، یک کار چالش برانگیز است. همچنین شکل استوانه ای این سنگ های پا کار را دشوارتر می کند. گروهی به سرپرستی دکتر “جیمز شارپ” (جیمز شارپ) از دانشگاه ناتینگهام در تلاش برای حل این مشکلات با استفاده از فناوری جالبی به نام “زمان یونی ثانویه طیف سنجی جرمی پرواز” (ToF-SIMS) هستند.در این فناوری، بالا پرتوهای یون مثبت انرژی به سطح مورد نظر تابش می‌کنند، این یون‌ها یون‌های ثانویه را در محل برخورد آزاد می‌کنند.با استفاده از دستگاهی به نام تحلیلگر زمان پرواز، این یون های ثانویه بر اساس نسبت بار جرمی از یکدیگر جدا می شوند و طیفی تولید می کنند که ترکیب شیمیایی نمونه مورد استفاده را نشان می دهد.گلوله گلوله در طول این فرآیند به آرامی می چرخد تا شکل استوانه ای آن مشکلی نداشته باشد.در آزمایشاتی که بر روی گلوله ای به شکل تفنگ شش لول Webley Mk II انجام شد، این روش توانست جزئیاتی مانند شیارهای اثر انگشت و منافذ را آشکار کند. . عرق کرده بودند این عناصر را نمی توان با روش های معمول با استفاده از سیانواکریلات به دست آورد. از همه مهمتر این روش جدید به اثر انگشت آسیب نمی رساند و آنها را برای بررسی بیشتر دست نخورده می گذارد.این تحقیق اخیرا در مجله «آنالیست» منتشر شده است.منبع: خوی وب
