بیوگرافی جهانبخش سلطانی

خلاصه از زندگی‌نامه جهانبخش سلطانی:
زمینه تلاش: سینما و تلویزیون
تولد: ۱۳۳۰ اصفهان
ملیت: ایرانی
پیشه: هنرپیشه
سال‌های تلاش: ۱۳۶۷ تا اکنون

زندگی‌نامه جهانبخش سلطانی:

جهانبخش سلطانی (متولد ۱۳۳۰ خورشیدی در اصفهان) یک هنرپیشه ایرانی هست. او دارای مدرک تحصیلات دیپلم هست.

جهانبخش سلطانی تلاش هنری اش را از زمان دبستان و با نویسندگی و بازیگری ابتدا کرد و بعد در سال 1345 تلاش در تئاتر را ابتدا کرد و در سال 1367 با ایفای نقش بازي كردن در فیلم «افق» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور، قدم به صحنه‌ی سینما گذاشت.

جهانبخش سلطانی بیشتر با سریال مردان آنجلس در سال ۷۷ شناخته شد و معروفیت او با بازی در این سریال به اوج رسید.

جهانبخش سلطانی به جز بازیگری، نویسنده و کارگردانی تئاتر هم انجام داده هست و الان استاد دانشگاه هست.

ازدواج جهانبخش سلطانی:
جهانبخش سلطانی در سال ۱۳۵۸ وقتی ۲۸ ساله بود با زهره طاعی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج سه فرزند می باشد، دو پسر و یک دختر بنام سارا دارد. فرزندم اولش سارا در زمینه بازیگری در سینما تا به حال ده ها نقش بازي كردن اول را بازی کرده هست.

زهره طاعی همسر آقای سلطانی زاده ۱۳۳۹ در اصفهان هست. او دانش آموخته لیسانس ریاضی و کامیپوتر هست که مدتی در مرکز رایانه بیمارستان الزهرا مسئول بخش رایانه واحد درمانی بود که الان بازنشست شده هست.

دلیل کم کاری جهانبخش سلطانی در سینما و تلویزیون:
کلاً سینما، تئاتر  و تلویزیون خودش یک مافیا هست باید عضو یک گروه و باند زورمند و ریشه‌دار باشی تا دائم در کوشش باشی. از وقتی خودم را شناختم نمی‌خواستم سیاسی باشم و عضو یک حزب و گروه و دسته باشم چرا؟ زیرا در سینما، تئاتر و تلویزیون  آنچه را انتقال می‌دهم که حزب و گروهم می‌گوید نه آنچه که با آن بزرگ شده‌ام.

هنرمند باید هنرمند باشد و هنرمند بماند نه اینکه صرفا با سیاست، برای چی ما سیاسی باشیم چکار داریم ما که عضور گروه و دسته نیستیم باید پاک و مخلصانه به اندازه درک ابتدا کنیم. در مورد کار نیز پیشنهاد شده، اگر بلاتکلیف باشم جمله را می‌خوانم و اگر دوست داشتم قبول باشم اما نباید سطحی نگری بود، مردم این را از من نمی‌پذیرند نه خودم.

کیفیت کار مهم  هست. حتی در اصفهان به من پیشنهاد کار تلویزیونی دادند اما وقتی کار را دیدم خیلی پایین  بود گفتم نه. خودم یک سریال 17 قسمتی با عنوان “که عشق آسان نمود اول” را داشتم که تهیه‌کنندگی، نویسنده، کارگردان و هنرمند نیز با خودم بود کار قشنگی بود یک کار دیگر بود به نام “زمانی برای شکفتن” که رضا رویگری بعد از کار ما معلول شد و کار “خدا هم اینجا است” را نیز ساختم.

گلایه جهانبخش سلطانی:
سلطانی اما گلایه دارد؛ به قول خودش، نه گلایه‌هایی از جنس نان و گیشه و فروش و بی‌التفاتی به رفاهیات و مادیات. گلایه‌هایی از جنس محتوای تئاتر. از جنس بی‌التفاتی به کارهای خوب و از جنس دیده نشدن کارهایی که به مشکلات مردم اشاره دارد. اعتقادش بر این هست که صبر مردم برای دیدن کارهای پرقیمت و بلند، کم شده، اما نباید به هر قیمتی، دست به کارهای سطحی و سلبریتی‌محور برای فروش در گیشه‌های تئاتر زد. سلطانی اما، هنوز هم به طنزهای پرقیمت سینما عقیده دارد و می‌گوید، باید برای خنداندن مردم کار ساخت اما نه کارهای سطحی و لهو و لعب!

فیلم‌شناسی جهانبخش سلطانی:
فیلم های سینمایی:
– دل بی‌تاب (۱۳۹۱)
– شانهٔ دوست (۱۳۹۰)
– کودکانه (۱۳۸۱)
– نوروز (۱۳۸۰)
– افسانه پوپک طلائی (۱۳۷۷)
– باشگاه سری (۱۳۷۷)
– سرعت (۱۳۷۵)
– آخرین مرحله (۱۳۷۴)
– برگشت از بوداپست (۱۳۷۴)
– شیرین و فرهاد (۱۳۷۴)
– گروگان (۱۳۷۴)
– مهریه بی‌بی (۱۳۷۳)
– پرتگاه (۱۳۷۲)
– حماسه مجنون (۱۳۷۱)
– حمله خرچنگ‌ها (۱۳۷۱)
– سفرنامه شیراز (۱۳۷۱)
– صبح روز بعد (۱۳۷۱)
– حیا (۱۳۷۰)
– عملیات کرکوک (۱۳۷۰)
– الماس بنفش (۱۳۶۸)
– بچه‌های طلاق (۱۳۶۸)
– شب دهم (۱۳۶۸)
– افق (۱۳۶۷)

فیلم های تلویزیونی:
– سر دلبران     (محمدحسین لطیفی ۱۳۹۶)
– یوسف پیامبر    ( فرج‌الله سلحشور  ۸۸–۱۳۸۷ )
– چشم‌های آبی زهرا    ( علی درخشی  ۱۳۸۰)
– آتش و شبنم     ( ۱۳۸۲–۱۳۷۹ )
– سواران جنوب     (جهانگیر جهانگیری  ۱۳۷۷)
– مردان آنجلس     (فرج‌الله سلحشور   ۱۳۷۷)
– سرنخ     (کیومرث پوراحمد  ۱۳۷۵)
– عقب‌نشینی     (رحیم رحیمی‌پور   ۱۳۷۴)
– قصه‌های مجید     (کیومرث پوراحمد   ۱۳۶۹)