علی صبوری لقب واینر را دارد. واینر به کسانی گفته می شود که در فضا مجازی بکار طنز سرگرم هستند و ویدئوهای خنده‌دار از کارها و اجراهای خویش با مخاطبان شان به اشتراک می گذارند.
زندگینامه علی صبوری
علی صبوری، جوان پراستعداد در زمینه کمدین، زاده 3 شهریور ماه 1371 در شهر مشهد میباشد.
علی صبوری دارای یک برادر کوچک تر به نام آرمان اسـت کـه شخص موفقی در حوزه گرافیک اسـت. شغل خانوادگی علی صبوری پرکاری در بازار آهن آلات صنعتی اسـت و بـه گفته خودش زندگی خوب و وضعیت مناسبی دارند.
علی صبوری لقب واینر را دارد. در خصوص این لقبِ علی صبوری باید گفت که واینر به کسانی گفته می شود که در فضا مجازی بکار طنز سرگرم هستند و ویدئوهای خنده‌دار از کارها و اجراهای خویش با مخاطبان شان به اشتراک می گذارند. او خود در این باره گفته می باشد که پرکاری هنری در قالب طنز را از شبکه اجتماعی اینستاگرام ابتدا نموده می باشد و اکنون هم در تلویزیون مشغول به پرکاری می باشد.
عکسها های علی صبوری
مصاحبه ای خواندنی با علی صبوری
در جایی خواندم که دوست داشتید پزشکی بخوانید و به خاطر نمایش تئاتر از دانشگاه اخراج شدید؛ ماجرا چه بود؟
من یک دهه هفتادی ام و در دبیرستان تجربی خوانده ام. دوست داشتم پزشکی بخوانم، اندیشه می کردم درصورتی که در این شاخه قبول شوم، می توانم هنر را هم در کنارش دنبال کنم. یعنی دغدغه مالی نخواهم داشت و زمانی را صرف علاقه ام می کنم. خلاصه به جای پزشکی در شاخه هوشبری پذیرفته شدم، ولی ترم آخر اخراجم کردند زیرا می خواستم یک نمایش شغل ای را روی صحنه ببرم و با وجود هماهنگ کردن با استادان دانشگاه، سرانجام ترم اعلام شد که از چند واحد اموزشی بخاطر حضور نداشتن در کلاس صفر گرفته ام و خلاصه این شد آخر قصه دانشگاه من.
بگذار از داخل شدن به فضای طنز و شبکه اجتماعی اینستاگرام و هنر بازیگری ابتدا کنم؛ چه طور متوجه شدی که می توانی مردم را بخندانی؟
من از اول دنبال کارهای بزرگ بودم، به خودم می گفتم درصورتی که قرار می باشد من هم هرکاری کنم، خب! کسانی هستند که به نحو احسن انجام می دهند. من یا می توانم پله ای بالاتر بروم و تأثیرگذار باشم یا نباشم. اندیشه من این بود یعنی یا صفر یا صد؛ وسط ندارد. یادم می آید جشنواره نویسندگی درباره شهید چمنی در دانشگاه بود. بسياري فیلمنامه شان را ارائه دادند در رقابت شرکت کنند و دست برقضاً پاداش خوبی هم اختصاص پیدا کرد. من هم گفتم شرکت می کنم؛ دو روز مانده به جشنواره، فیلمنامه نوشتم و اول شدم.
در زمانه دانشجویی، تئاتر کار می کردم و به علت قول و وعده های اسپانسری که محقق نشد، زمین خوردم. در عملکرد جلوی اجرای ما گرفته شد و حواشی دیگری اتفاق افتاد. حتی هنرپیشه معروفی که در تئاتر من بازي میکرد می دانست این مشکلات اقتصادی و مالی برای مان پیش آمده ولی باز اصرار داشت تا روز آخر بماند و پول هتلش را من بپردازم. در این مشکلات و حواشی به خدا می گفتم:خدایا من خوردم زمین و همه سرمایه زندگیم از دستم رفتم… آن روز در خودرو پدرم، با حالت بغض، ناخودآگاه تصادفی افتاد.
علی صبوری
ماجرای استندآپ های اینستاگرامی
2 روز بود که گوشی پدرم را گرفته بودم و خودم از این گوشی های آسان داشتم. در مسیر تحرک، شبکه اجتماعی اینستاگرام را نصب کردم. همین طور به این نرم‌افزار نگاه می کردم دیدم چه جالبه اینها از خودشان ویدئویی می گیرند که حالت استندآپی دارد. من از خودم ویدئویی گرفتم و چند کامنت داشتم؛ یکی به من گفت چقدر پول می دهی این ویدئوی تو را در ورق های پربازدید، بگذاریم. گفتم چه قدر؟ گفتند 50 هزار تومان. گفتم می شود از من 30 هزار تومان بگیرید؟
تصمیم گرفتم برای”خندوانه” ویدئو بفرستم
بعد از قرار گرفتن در چند ورق دیدم، ورق تازه داخل من چند کامنت گرفت و نظر خورد. فردای آن روز 100 هزار تومان بدهی گرفتم که برای سه ویدئوی ديگر، سه بار تبلیغ کنم. تا این که چند نفر آمدند و استقبال کردند و گفتند این طنزش خاصه! اصلا روند رو به اتفاقات عجیب و غریب می رفت و به بازدیدکننده میلیونی می رسیدم. رفته رفته به جایی رسیدم که دیدم می توانم فیلم کوتاه بسازم و ساختم. به همین خاطر ساخت کلیپ و ویدئوها را با تصویرهای شغل ای تری دنبال کردم. . مشهد ویدئوها را می ساختیم تا این که مردم خوششان آمد و تصمیم گرفتم برای” خندوانه” ویدئو بفرستم.
تا پیش از حضور در خندوانه ورق اینستاگرامم 400 هزار فالوور داشت که بعدها نیم میلیون نفر ديگر هم به آن افزایش شدند. خلاصه تا پیش از آن ویدئوهای کوتاه تولید و بارگذاری می کردم. اولین کلیپ یک لحظه ای که در اینستاگرام منتشر کردم، یک روز از وقتم را برای تصویر‌برداری و اماده سازی گرفت ولی خوشبختانه کار خوب پیش رفت و چندي بعد مخاطب هایم زیاد شدند تا جایی که این ورق مشابه پیج های میلیونی برایم درآمدزایی داشت.
علی صبوری و رامبد جوان
در بین کمدی ها و طنازها، الگویی داری یا اندیشه می کنید به کسی شبیهی؟
هیچ کس نیست واقعاً. به نظرمن رضا عطاران، مهران مدیری و محسن تنابنده مغز متفکرند که مؤلف و سبک خودشان را دارند.اگر قرار باشد من 10 سال ديگر رضا عطاران بشوم که در بهترین وضعیت این کاراکتر را داریم و لذت می بریم. دوست دارم کمدی جدیدی بشوم که بتوانم در خدمت هم نسلی های خودم باشم. در نسل جدید ما کمدی نداریم. ما در ایران” شومن” زیاد داریم ولی این که بتواند سریالی طنز و یا ماجرایی را توصیف کند کمتر شاهدیم؛ در خارج از کشور این گونه استندآپ کمدین را زیاد داریم.
هدفتان برای ادامه مسیر پول می باشد یا معروفیت؟
هیچگاه در زندگی اولویتم پول نبوده می باشد. اندیشه می کنم، هر کاری را درصورتی که صرفاٌ با هدف کسب پول دنبال کنیم، به شکست منجر خواهد شد. کسب و کار برای من از 8 سالگی و با دست فروشي ابتدا شد و در این سالها سعی کردم کم ترین اتکای مالی را به پدر و خانواده ام داشته باشم. گاهی برای 100 هزار تومان درمانده شده ام ولی حتی در دشوارترین مراحل زندگی هم هدفم از انجام کاری، پول درآوردن نبوده می باشد.
نظرم در مورد معروفیت هم همین می باشد، ضمن اینکه در همان فضای مجازی هم شهرتی داشتم که البته به قواره شناختی نبود که به واسطه حضور در رسانه ملی برایم ایجاد شد. شخصیتم طوری می باشد که از هیچ کس برای خودم بُت نمی سازم. اشکال عمده اجتماع ما این می باشد که می گوییم فلانی همه چیزش عالی می باشد و از آن سلبریتی و چهره مشهور برای خودمان بُتی می تراشیم که امکان دارد با هر تلنگری فرو بریزد.
