بانجی جامپینگ بانجی جامپینگ فعالیتی است که در آن فرد با استفاده از فنر و محافظ از ارتفاع زیاد پرتاب می شود. بانجی جامپینگ یا بانجی جامپینگ زندگی امن شما در این سرگرمی است و می توانید به طناب محافظ و فنری متصل به آن تکیه کنید. از ارتفاع زیاد به پایین بپرید و قبل از اینکه به زمین بخورید، با خاصیت ارتجاعی طناب خود در هوا معلق خواهید بود. در این فعالیت گاهی از بالای جرثقیل می پرید، گاهی از سکوی بلندی با ارتفاع بیش از 30 متر می پرید، آزمایش می کنید و گاهی هلیکوپتر شما را به هوا می برد و از آنجا می پرید. هر چه ارتفاع بالاتر باشد، هیجان بیشتر و آدرنالین خون بالاتر می رود. 
تاریخچه بانجی جامپینگ تاریخچه بانجی جامپینگ به شکل کنونی در نمایشگاه جهانی شیکاگو در سالهای 1892-1893، شخصی پیشنهاد جالبی را مطرح کرد. او طرح یک برج 4000 فوتی (1200 متری) را ارائه کرد که یک خودرو توسط کابل های لاستیکی با بهترین کیفیت به آن متصل می شد.او فکر می کرد 200 نفر ظرفیت این ماشین است و بعد از بالا رفتن به پایین پرتاب می شود.در نهایت این ابزار با اندکی بالا و پایین رفتن از حرکت ایستاد. برای افزایش ایمنی، مهندس طراح پیشنهاد کرده بود که کف را با حصیر پر فرش کنید. در نهایت این پیشنهاد توسط برگزارکنندگان رد شد، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این ورزش در اوایل دهه 1950 توسط ورزشکاران انجام می شد. اما هنوز شکل فعلی خود را نداشت. در آن سال ها تلویزیون بی بی سی برنامه مستندی از دیوید فردریک آتنبرو پخش می کرد که در آن این ورزش و ورزشکاران آن به نمایش درآمد. این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شد و پرش مردم از ارتفاع را با بستن طناب به مچ پا نشان داد. کم کم این ورزش جا افتاد و پیروانی پیدا کرد.اولین بانجی جامپینگ مدرن در 1 آوریل 1979 در بریستول انجام شد. سیمون کیلینگ و دیوید کرک، اعضای باشگاه ورزش های شدید دانشگاه آکسفورد، و جف تابین، کوهنورد حرفه ای، شرکت کردند.آنها تصمیم گرفتند این کار را با الهام از همان مراسم سنتی در جزیره پنطیکاست انجام دهند.جف وظیفه بستن طناب ها را بر عهده داشت و در این کار مهارت خاصی داشت. آنها از پل معلق کلیفتون پریدند و به سرعت دستگیر شدند، اما روند پرش را در ایالات متحده ادامه دادند و پل های گلدن گیت و رویال جورج نیز میزبان پرش ها بودند. خبر این پرش ها در سراسر جهان پیچید تا اینکه در سال 1982 پرش هایی نیز از جرثقیل های متحرک و بالن انجام شد. سربازان آمریکایی بانجی جامپینگ 
نیز این موضوع را شنیدند و تصمیم گرفتند آن را امتحان کنند. آنها از طناب چتر نجات استفاده کردند. این طناب ها پرش چندان جالبی نبودند، اما کار می کردند. در سال 1986 این پرش ها شکل تجاری به خود گرفت و این A. J. Hackett از نیوزیلند بود که اولین پرش سازمان یافته از پل Greenhithe را انجام داد.) پرش کرد. در سالهای بعد، هاکت پرش‌های دیگری را برنامه‌ریزی کرد و از پل‌ها و سازه‌های دیگر از جمله برج ایفل پرید تا این ورزش را به یک سرگرمی عمومی تبدیل کند.در نهایت، او اولین مرکز تفریحی بانجی جامپینگ را در پل معلق Kawarau Gorge، نیوزیلند ایجاد کرد.این سرگرمی در سال 1990 به آفریقا آمد و پل بلوکرانس در آفریقای جنوبی اولین جایی بود که از آن پرید، اما Face Adrenalin تا سال 1997 طول کشید تا آن را به یک سایت بانجی ثابت تبدیل کند. هنوز هم بالاترین بانجی در جهان است. تجهیزات بانجی جامپینگ 
کلمه بانجی جامپینگ از کجا آمده است؟ کلمه بانجی از گویش غرب انگلستان گرفته شده است و به معنای “هر چیزی ضخیم و چاق” است. این کلمه توسط جیمز جنینگز در سال 1825 در کتاب خود به نام تحقیق در مورد برخی از گویش های انگلیسی غربی ابداع شد. Saltar همچنین در انگلیسی به معنی پریدن است. بنابراین، بانجی جامپینگ به معنای پرش با یک دستگاه چربی ضخیم است که احتمالاً به کابل شما اشاره دارد که روی پاهای شما بسته شده است. بند مچ پا یک وسیله اجباری است. طناب بانجی هم به کت و هم به بند مچ پا متصل می شود.بانجی تراپی تنها انگیزه پرش از ارتفاع مربوط به ماجراجویی و هیجان نیست و بسیاری از افراد این کار را برای تخلیه انرژی منفی و استرس خود انجام می دهند.به عنوان مثال بسیاری از ورزشکارانی که در آستانه مسابقات مهم هستند، با انجام این ورزش، تمام استرس های قبل از بازی را از خود دور می کنند و پس از آن به راحتی می توانند در مسابقات اصلی خود شرکت کنند. تصمیمات بزرگ یا اگر می خواهید با از بین بردن استرس روحیه شاد و سالمی داشته باشید، بانجی جامپینگ پیشنهاد ما برای شماست. البته قبل از انجام این ورزش در مکان های مشخص شده از سالم بودن وسایل مطمئن شوید.منبع: خوی وب
