مزایای پیاده روی در مسیرهای شیب دار، پیاده روی ورزشی آسان و کم هزینه برای سلامت روحی و جسمی است. راه رفتن روی شیب مزایایی دارد، اما برای جلوگیری از آسیب و بهبود عملکرد باید اصولی را نیز رعایت کنید. با بیتوته همراه باشید تا فواید راه رفتن در مسیر شیب دار و اصول آن را بدانید فواید راه رفتن در مسیر شیبدار – فرم دادن به بدن: شیب مسیر پیاده روی رسیدن به پایین تنه خوش فرم را تسریع می کند و بدن شما را به طرز شگفت انگیزی خوش فرم می کند که به آن می گویند. بدن خوب به نظر می رسد – کالری سوزی بعد از ورزش: راه رفتن روی شیب علاوه بر کالری سوزی در حین ورزش منجر به چربی سوزی پس از آن نیز می شود. – چربی سوزی و رشد عضلات بیشتر: راه رفتن در مسیر شیب دار باعث انرژی می شود. بیشتر بخورید، کالری بیشتری بسوزانید و علاوه بر سوزاندن چربی اضافی، آن را با عضلات ساخته شده جایگزین کنید. – افزایش قدرت: راه رفتن روی رمپ علاوه بر سوزاندن کالری، قدرت عضلات بدن را نیز افزایش می دهد.اصول پیاده روی در مسیر شیب دار، با رعایت چند قانون ساده می توان با برداشتن گام صحیح و تقسیم مناسب انرژی، از آسیب های متداول بالا رفتن از مسیر شیب دار جلوگیری کرد.بسیاری از افراد هستند که به دلیل رعایت نکردن این اصول ساده زانوهای خود را به دست فیزیوتراپیست ها سپرده اند: گرم کردن با حرکات کششی ساده. عمل گرم کردن به دو صورت انجام می شود: 1- گرم کردن بدن با کشش و کشش در ابتدای حرکت 2- گرم کردن بدن با راه رفتن بسیار آهسته و برداشتن یک قدم کوتاه در شروع حرکت. کوهنورد در ورزش کوهنوردی پاها است و اگر انسان بتواند از این اندام به درستی استفاده کند کمتر خسته می شود و رسیدن به این هدف مستلزم هماهنگی بین دستگاه تنفسی و سایر اندام ها است. مراحل صحیح به گونه ای است که انسان از نفس خارج نمی شود. . قدم های متعادل و ریتم ثابت و سرعت یکنواخت اصول اولیه هستند. هنگام حرکت، فاصله بین پاها باید به اندازه عرض شانه ها باشد و ساق پا نباید زیاد باز شود. ابتدا انگشت پا و سپس پاشنه پا روی زمین قرار می گیرد.راه مناسب برای پیاده روی در سربالایی 
روش صحیح پیاده روی در سربالایی: برای راه رفتن در سربالایی، کمی به جلو خم شوید تا فشار روی پاهایتان کاهش یابد.- در هر مرحله، پای نگهدارنده باید صاف باشد، سپس پای بعدی باید از زمین خارج شود (با زانوی خم شده بالا نروید) – تمام کف پا باید روی زمین باشد، به جز در شیب های تند که ما با نوک پا راه بروید، استفاده از نوک پا باعث خستگی زودرس می شود عضلات پاها منقبض می شوند.- گام باید با حرکت یکنواخت انجام شود، گام ها برابر و با ریتم منظم حرکت کنند. ریتم. البته با افزایش شیب، زاویه بین دو خط زیگزاگ باید کوچکتر شود و طول مسیر زیگزاگ با توجه به عرض منطقه مانور افزایش یابد. افزایش ضربان قلب و در نهایت خستگی زودرس (معمولاً هر دو مرحله دم و بازدم) و تنفس باید از طریق بینی و به طور کامل انجام شود (در اصطلاح دیافراگم). – از طریق بینی نفس بکشید، زیرا تنفس از راه دهان باعث خشکی گلو می شود. تشنگی و در هوای سرد سرماخوردگی و عفونت گلو.- بعد از هر ساعت حرکت پنج دقیقه استراحت لازم است- برای هر صعود مهم ترین مسئله توزیع صحیح انرژی است. پایین آمدن، پایین آمدن از یک مسیر شیب دار، تعداد زیادی از عضلات پای شما را درگیر می کند، بنابراین نباید آنقدر سریع پایین بروید که عضلات شما تحت فشار غیرعادی زیادی قرار گیرند. همچنین در حین رفتن به سرازیری زانوهای خود را کمی خم کنید و قدم های خود را کوتاه کنید.- قدم هایی که در سرازیری برداشته می شوند باید متعادل تر از گام هایی باشند که فقط تحت تاثیر نیروی جاذبه هستند و به صورت غیر ارادی برداشته می شوند.- پای روی هر پله روی زمین قرار می گیرد. با زانو شکسته و پاهایش مرتب و پیوسته در کنار هم حرکت می کند. پیاده روی در سراشیبی به سختی پیاده روی در سربالایی نیست، اما نباید از شدت جراحات در هنگام فرود غافل شد. سرعت فرود نباید خیلی بیشتر از سرعت صعود باشد. – در سراشیبی انسان باید با اقتدار و کنترل قدم های خود را بردارد. و برای این کنترل حرکت است که انسان باید به سرعت خود توجه کند.مشخص است که کامیون باید به هر دنده در سربالایی با دنده سبکتر از سربالایی توجه کند و همچنین باید به اندازه بقیه سربالایی ها به بقیه سرازیری ها توجه کند.- پا را از زانو کمی خم می کنیم و با انعطاف حرکت می کنیم – ابتدا پاشنه تکیه می دهد و سپس نوک پا روی زمین – اگر شیب تند باشد با توپ پا از پله ها پایین می رویم و در پهلو. .- در اسکی های شنی باید بدن را کمی خم کرده و پاشنه را در ماسه فرو کرده و فرود بیاوریم. 
مبانی پیاده روی در سراشیبی استفاده از میله پیاده روی یک میله سبک وزن برای پیاده روی یا بالا رفتن می تواند عملکرد بدن شما را هنگام راه رفتن بهینه کند. استفاده از عصا بالاتنه خود را در موقعیت صحیح قرار می دهد و در نتیجه فشار و احتمال آسیب دیدگی عضلات را کاهش می دهد. سعی کنید روی شیب به سمت عقب راه بروید. راه رفتن به عقب می تواند چالش خوبی برای سوزاندن کالری و متابولیسم بدن شما باشد. . این حرکت نباید برای مدت و مسافت طولانی انجام شود و این کار برای افرادی که تعادل بدنی بالایی ندارند توصیه نمی شود. به خاطر داشته باشید که راه رفتن به سمت عقب در یک شیب نیاز به کنترل و محیط اطراف دارد تا از برخورد با موانع، سقوط و غیره جلوگیری شود. دارداز استاندارد بودن کفش هایتان اطمینان حاصل کنید. کفش اساسی ترین و مهم ترین نیاز هر فعالیت حرکتی است.پوشیدن کفش های پیاده روی نامناسب و غیراستاندارد به ویژه در مسیرهای شیب دار می تواند آسیب جدی به عضلات بدن به خصوص ساق پا و کمر وارد کند. از جمله عوامل مهم در انتخاب کفش مناسب برای پیاده روی در شیب ها می توان به نرمی، انعطاف پذیری زیره و سبکی کفش اشاره کرد.منبع: خوی وب
